Stage bij Abrona – Bart: “Ik dacht eerst: wat moeten deze mensen met mij?”
Een stage in de gehandicaptenzorg. Voor Bart was het in eerste instantie onbekend terrein. Hij volgt de opleiding Social Work en kwam via zijn moeder, die al bij Abrona werkt, op het idee om eens te solliciteren. “Ze zei: ‘Waarom probeer je het niet gewoon?’ En dat ben ik gaan doen.”
Zijn stage begon bij de dagbesteding, maar Bart ontdekte al snel dat hij het échte contact miste. “Op de woongroep kon ik pas echt één-op-één aan de slag,” vertelt hij. Hij liep mee op de Kometenlaan, waar hij inmiddels ook werkstudent is geworden. “Ik had een bewoner die vaak op zijn kamer bleef. We begonnen samen te gamen. Heel laagdrempelig, maar daardoor ontstonden er gesprekken. Dat was bijzonder.”
“Mijn team was zó waardevol,” zegt Bart. “Gewoon praktische tips: ‘Probeer eens wat meer achterover te leunen als je contact maakt met een cliënt, dat voelt rustiger voor hen.’ Zulke kleine dingen maken echt verschil in hoe je aansluiting vindt.”
Wat hij het meest heeft geleerd? “Zelfvertrouwen,” zegt hij resoluut. “In het begin vond ik alles spannend. Maar nu weet ik: ik heb hier iets te brengen. Ik doe ertoe.” En dat gevoel werkt door in zijn toekomstplannen: “Na mijn diploma wil ik graag bij Abrona blijven. Ik zit hier op mijn plek.”
De sfeer op de groep gaf hem meteen een goed gevoel. “Toen het team hechter werd, voelde ik me echt thuis. Iedereen kende elkaar, er was ruimte om te leren, fouten te maken en samen te groeien.”
De mooiste herinnering? Bart hoeft er niet lang over na te denken. “Een bewoner zei op een dag: ‘Ik vind het fijn dat jij er bent.’ Dat komt binnen. Dat is precies waarom je dit werk doet.”